เนื้อเพลง ลำล่องคึดฮอดคืนนอนนา - มนต์แคน แก่นคูน
เนื้อเพลง ลำล่องคึดฮอดคืนนอนนา - มนต์แคน แก่นคูน
เกริ่น แฟน แฟน เอ๋ย หล่ะหัวนาดอนตอนยามแล้ง
นั่งใต้ฮ่มกกสะแบง บัดลมแล้งได้พัดผ่าน
โอ้ยเด้หนอแนมลงท่งความกันดาร
ลมหัวกุดพัดไห่งกุ้มดินเป็นปุ้มไหง่ใส่ตา เอย
หล่ะคึดฮอดเด้ คึดฮอดแฟนผู้ข้า ผู้ลาถิ่นเด้อดินดอน
จากนาดอนเข้าเมืองกรุง บ่อนหุ่งเฮืองอยู่เมืองฟ้า
หล่ะลืมเถียงนาแล้วบ้อน้อง ลืมนาหนองแล้วซั่นตี้
ลืมแล้วบ้อตั้งแต่กี้ เฮาเคยเกี้ยวย่างลัดกัน
หล่ะปลายธันวาหนาวสะบั้น หนาวจนสั่นคืนนอนนา
หล่ะตกดึกมาสะนูดัง ได้นั่งฟังอยู่เคียงน้อง
หล่ะหนาวกลางคืนหัวลมล่อง นั่งบังกองล้อมข้าวใหญ่
หล่ะมืออ้ายยังคว้าใส่ เธอตกใจหยิกข้างท้องชายหลงฮ้องพ้อผ่องดาว
หล่ะล้อมข้าวเหนียวข้าวจ้าว มวลสาวบ่าวพากันตี
น้องผู้วีข้าวสะนุ ถืกซัดเฟียงเสียงครางโอ้ย
หล่ะดึกลมโชยแฮงหนาวจั่น เธอกับฉันยังยิ้มใส่
ผู้เฒ่านั่งผิงไฟ มวลหมู่สาวบ่าวเว้าเทียวแซวเจ้าแม่ย่าหนาว เอย
หล่ะเสร็จจากนาข้าวขึ้นเล้า เจ้าผลัดว่าสิลงกรุง
ต้นมันสูง ธกส จ่าย บ่ พอหาเงินเพิ่ม
หล่ะลืมความเดิมล่ะบ้อน้อง ก่อนไปหันมามองยิ้มเศร้า ๆ ถ่าน้องแหน่
หล่ะเดี๋ยวนี้เหลือน้อตั้งแต่ ภาพความหลังบ่อนนั่งเว้า เอย วันใด๋เจ้าสิอ่วยมา เอย
หรือไปหลงไฟส่องจ้า เอย เป็นสาวส่าอยู่ในกรุง
ลืมผ้าถุงแพรลาย เจ้าเปลี่ยนใจล่ะบ้อน้อง
หล่ะชายยังคอยเด้อยังถ่า ใกล้สิฮอดพฤษภาเบิดลมแล้งฝนสิอ่วย
หล่ะฝากสายลมบอกน้องด้วย เอย ให้มาช่วยพ่อฮุดนาสัญญารอ เอย โอ๊ะโอ่เอย
ชู้พี่ เจ้าผู้หนีให้คืนบ้าน